ΚΑΙ ΟΜΩΣ.......ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ
(ένα άρθρο από τον Παναγιώτη)
Εποχή του εγωκεντρισμού. Εποχή του συμφέροντος. Εποχή της αδιαφορίας. Λίγες λέξεις που αντικατοπτρίζουν σε ένα μεγάλο, δυστυχώς, βαθμό τη σύγχρονη εποχή που διανύουμε σήμερα. Μεγάλο, ναι. Χαλεποί οι καιροί του σήμερα...
Διάβαζα ένα βιβλίο κατά τη διάρκεια των γιορτών.Της Αλκυόνης Παπαδάκη, αν και με θλίψη ομολογώ ότι μου διαφεύγει ο τίτλος. «Ζήσε τη ζωή ελεύθερα», μας λέει. Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από το φόβο μην πληγωθείς; Και όμως για πολλούς σήμερα ίσως και να αξίζει. Το να ζήσει ελεύθερα κάποιος βλέποντας ότι αδυνατεί να διακρίνει συναίσθημα και ρομαντισμό είναι μεγάλο ρίσκο. Ποντάρεις σε κάτι που δεν βλέπεις, δε βιώνεις, δεν αισθάνεσαι. Και εγώ αναρωτιέμαι και ίσως αναζητώ στο μυαλό μου μερικές φορές να δω αν υπάρχει ακόμη αυτό- το συναίσθημα, ο ρομαντισμός, το ιδανικό, οι αξίες...Αυτό με το οποίο κάποιοι στη σύντομη ζωή μου προσπάθησαν να με μεγαλώσουν και κάποιοι να με τραβήξουν μακριά απο αυτό. Και όμως υπάρχει, έστω και αν το παράδειγμα μου δε θα αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι όμως συναίσθημα, είναι ιδανικό...είναι ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ.
Ο λόγος για τον Κακά της Μίλαν. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης και στυγνού επαγγελματισμού, όπου άνθρωποι τρώνε τις απολύσεις σαν στραγάλια, μια ομάδα Αράβων τρικυμιάζει τα λιμνάζοντα νερά κάνοντας μια τρομακτική προσφορά...δεν υπάρχει λόγος να μιλήσω με νούμερα! Θα σας το θέσω αλλιώς, με τα ίδια χρήματα μπορείς να αγοράσεις εκατομμύρια φανέλες της Μαντσεστερ Σίτυ( της ομάδας που τον διεκδίκησε) η το ακόμη πιο τραγικό- ένα Boeing 747!!!
Επι μια βδομάδα, διαδηλώσεις άμοιρων Ιταλών και εκδηλώσεις αγάπης προς το πρόσωπου του Κακά. Δεν μου κάνε εντύπωση που αντιδράσανε έτσι. Και εγώ ίσως το ίδιο να έκανα- γιατί σαν πολλούς απο αυτούς τους ανθρώπους θα αισθανόμουν ότι το πιο πιθανό είναι να φύγει. Εξασφάλιση του μέλλοντος, των επόμενων γενιών του....Πως να γυρίσει τη πλάτη σε αυτά; Σε διάψευση πολλών όμως, ο άνθρωπος αυτός τη γύρισε. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα είπε ΟΧΙ σε ένα καράβι με χρήματα. Είπε ΟΧΙ στην μεγαλύτερη ίσως ευκαιρία που είχε μέχρι τώρα ποδοσφαιριστής στην ιστορία( θα ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος).
Μεγάλο μπράβο αξίζει σε αυτόν. Όχι τον ποδοσφαιριστή Κακά. Τον άνθρωπο Κακά. Ο ποδοσφαιριστής με τον άνθρωπο Κακά θα μαλώνανε πολλές φορές στο μυαλό του τα βράδια και μπροστά στους καθρέφτες. Επικράτησε ο άνθρωπος αυτή τη φορά. Μπράβο σε αυτόν που διάλεξε να τιμήσει τους ανθρώπους που τον ανέδειξαν σε ένα απο τα είδωλα του σημερινού ποδοσφαιρικού στερεώματος. Ακόμη και όταν οι ίδιοι άνθρωποι ενέδωσαν στα πετροδόλαρα...Μπράβο στον άνθρωπο που αρνήθηκε 1,5 εκατομμύριο Ευρώ το μήνα(!!!!) για την αγάπη του κόσμου που τον περιβάλλει. Και τέλος, ΜΑΓΚΙΑ του ανθρώπου-άνδρα που αρνήθηκε γη και ύδωρ για να υπερασπιστεί τη μεγαλύτερη αξία-ιδανικό. Την οικογένεια του, η οποία ήθελε να μείνει στην Ιταλία.
Ρομαντισμός. Και όμως.....υπάρχει ακόμη.
(ένα άρθρο από τον Παναγιώτη)
Εποχή του εγωκεντρισμού. Εποχή του συμφέροντος. Εποχή της αδιαφορίας. Λίγες λέξεις που αντικατοπτρίζουν σε ένα μεγάλο, δυστυχώς, βαθμό τη σύγχρονη εποχή που διανύουμε σήμερα. Μεγάλο, ναι. Χαλεποί οι καιροί του σήμερα...
Διάβαζα ένα βιβλίο κατά τη διάρκεια των γιορτών.Της Αλκυόνης Παπαδάκη, αν και με θλίψη ομολογώ ότι μου διαφεύγει ο τίτλος. «Ζήσε τη ζωή ελεύθερα», μας λέει. Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από το φόβο μην πληγωθείς; Και όμως για πολλούς σήμερα ίσως και να αξίζει. Το να ζήσει ελεύθερα κάποιος βλέποντας ότι αδυνατεί να διακρίνει συναίσθημα και ρομαντισμό είναι μεγάλο ρίσκο. Ποντάρεις σε κάτι που δεν βλέπεις, δε βιώνεις, δεν αισθάνεσαι. Και εγώ αναρωτιέμαι και ίσως αναζητώ στο μυαλό μου μερικές φορές να δω αν υπάρχει ακόμη αυτό- το συναίσθημα, ο ρομαντισμός, το ιδανικό, οι αξίες...Αυτό με το οποίο κάποιοι στη σύντομη ζωή μου προσπάθησαν να με μεγαλώσουν και κάποιοι να με τραβήξουν μακριά απο αυτό. Και όμως υπάρχει, έστω και αν το παράδειγμα μου δε θα αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι όμως συναίσθημα, είναι ιδανικό...είναι ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ.
Ο λόγος για τον Κακά της Μίλαν. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης και στυγνού επαγγελματισμού, όπου άνθρωποι τρώνε τις απολύσεις σαν στραγάλια, μια ομάδα Αράβων τρικυμιάζει τα λιμνάζοντα νερά κάνοντας μια τρομακτική προσφορά...δεν υπάρχει λόγος να μιλήσω με νούμερα! Θα σας το θέσω αλλιώς, με τα ίδια χρήματα μπορείς να αγοράσεις εκατομμύρια φανέλες της Μαντσεστερ Σίτυ( της ομάδας που τον διεκδίκησε) η το ακόμη πιο τραγικό- ένα Boeing 747!!!
Επι μια βδομάδα, διαδηλώσεις άμοιρων Ιταλών και εκδηλώσεις αγάπης προς το πρόσωπου του Κακά. Δεν μου κάνε εντύπωση που αντιδράσανε έτσι. Και εγώ ίσως το ίδιο να έκανα- γιατί σαν πολλούς απο αυτούς τους ανθρώπους θα αισθανόμουν ότι το πιο πιθανό είναι να φύγει. Εξασφάλιση του μέλλοντος, των επόμενων γενιών του....Πως να γυρίσει τη πλάτη σε αυτά; Σε διάψευση πολλών όμως, ο άνθρωπος αυτός τη γύρισε. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα είπε ΟΧΙ σε ένα καράβι με χρήματα. Είπε ΟΧΙ στην μεγαλύτερη ίσως ευκαιρία που είχε μέχρι τώρα ποδοσφαιριστής στην ιστορία( θα ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος).
Μεγάλο μπράβο αξίζει σε αυτόν. Όχι τον ποδοσφαιριστή Κακά. Τον άνθρωπο Κακά. Ο ποδοσφαιριστής με τον άνθρωπο Κακά θα μαλώνανε πολλές φορές στο μυαλό του τα βράδια και μπροστά στους καθρέφτες. Επικράτησε ο άνθρωπος αυτή τη φορά. Μπράβο σε αυτόν που διάλεξε να τιμήσει τους ανθρώπους που τον ανέδειξαν σε ένα απο τα είδωλα του σημερινού ποδοσφαιρικού στερεώματος. Ακόμη και όταν οι ίδιοι άνθρωποι ενέδωσαν στα πετροδόλαρα...Μπράβο στον άνθρωπο που αρνήθηκε 1,5 εκατομμύριο Ευρώ το μήνα(!!!!) για την αγάπη του κόσμου που τον περιβάλλει. Και τέλος, ΜΑΓΚΙΑ του ανθρώπου-άνδρα που αρνήθηκε γη και ύδωρ για να υπερασπιστεί τη μεγαλύτερη αξία-ιδανικό. Την οικογένεια του, η οποία ήθελε να μείνει στην Ιταλία.
Ρομαντισμός. Και όμως.....υπάρχει ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου