ShareThis

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Η προσπάθεια μόνο εντέλει δε μετράει.

(Για όσους βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο…)

(ένα άρθρο από την Βάλια)


Η φράση «δεν πειράζει, η προσπάθεια είναι που μετράει» θα έπρεπε κανονικά να απαγορευτεί από το λεξιλόγιο γονέων και εκπαιδευτικών γιατί αποτελεί ένα μύθο. Ένα μύθο που ως γνωστόν υπάρχει παντού. Και επειδή τα παιδιά αρέσκονται στα παραμύθια και χτίζουν τα όνειρά τους γύρω απ’ αυτά, καλό θα ήταν να υπάρχει λίγη σύνεση από τους μεγαλύτερους ώστε να μην σπάσουν τα μούτρα τους απροετοίμαστα στο μέλλον. Αφού θα τα σπάσουν σίγουρα, ας τα σπάσουν τουλάχιστον προετοιμασμένα-δεν θα ήταν τέλειο;
Η προσπάθεια αποδεδειγμένα-μέσα από τις εκφάνσεις της ζωής- δε μετράει. Ούτε στα ποδοσφαιρικά match, ούτε στα διάφορα exams (που δίνεις μια ζωή), ούτε στα λαχεία και το τζόκερ, ούτε στους αποτυχημένους γάμους. Δε γίνεται μια ζωή να παίρνει πρωτάθλημα ο γαύρος και η προσπάθεια της ΑΕΛ να έχει αξία(μαζί και όλων των πονεμένων που πληρώνουν αβέρτα τα διαρκείας για να καμαρώσουν τη «βασίλισσα του κάμπου» χαχαχα!). Δεν έχει σημασία αν προσπάθησες για να περάσεις ένα μάθημα της πλάκας που όλοι έχουν περάσει νύχτα, αν τελικά κόπηκες … ξανά! Και άντε μετά να πείσεις ότι η Καλομοίρα δεν έχει μεγαλύτερο IQ από σένα! Αν κανείς πληρώνει για τζόκερ, λαϊκό, κρατικό και σε λίγο καιρό και για Βγενοπουλικό, και με ακρίβεια που θα ζήλευε καταξιωμένος καρδιοχειρουργός πάντα χάνει, τι αξίζει η προσπάθεια να πάρει τα πόδια του, να πάει στο προποτζίδικο, να τα στάξει για να πάρει τίποτα; (Κι αν σου κάτσει; Χώνεψέ το επιτέλους πως δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο!)
Μία από τις φράσεις που συνεπαίρνει είναι η εξής: «η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε. Κάναμε ότι μπορούσαμε αλλά…». Δηλαδή κάποιοι προσπάθησαν… Αλλά αφού το αποτέλεσμα sucks αυτή η προσπάθεια πάει στο βρόντο, είναι για τα μπάζα. Προσπάθεια, προσπάθεια… Και τι πάει να πει προσπάθεια; Το λέει κι η διαφήμιση για όσους παρουσιάζουν φαλάκρα: «DHI το αποτέλεσμα μετράει!». Αν θα πετύχει η εμφύτευση μαλλιών ή όχι. Σε περίπτωση που πετύχει έχεις μαλλιά. Αν δεν πετύχει και φαίνεται έστω ότι έχεις κάποια αραίωση, αυτό μεταφράζεται σε «αφήνεις φαλάκρα». Δεν υπάρχει ολίγον έγκυος-ή είσαι ή δεν είσαι. Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά προσπάθησαν να κρατήσουν μια ισορροπία στη ζωή τους και πήραν ένα τίποτα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάπνισαν πότε ή δεν έκαναν γενικότερα πότε καταχρήσεις κι αρρώστησαν από καρκίνο. Συνεπώς γιατί να μην καπνίζεις αν το γουστάρεις; Μόνο και μόνο για να μην ενοχλείς τους μη καπνιστές, γιατί κι αυτοί αξίζουν επιτέλους λίγο σεβασμό. Ποια η σημασία της προσπάθειας για υγιεινή ζωή αφού όλα γύρω είναι μολυσμένα; Ποιο το νόημα να φέρεις ατομική οικολογική συνείδηση σε μια «χιλιόχρωμη» πόλη, όταν στις γειτονιές της δεν υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης;
Ένας κούκος ποτέ δεν έφερε την άνοιξη μόνος του. Και ειδικά τώρα με τις κλιματικές αλλαγές παίζει ακόμη και σμήνη κούκων να μην τα καταφέρουν. Πάλι κατευθείαν καλοκαίρι θα έχουμε. Και ναι επιτέλους, παραδεχτείτε το! Όταν το ποτήρι έχει νερό κάτω απ’ το μισό, τότε είναι μισοάδειο. Και με τέτοια λειψυδρία δύσκολα θα γεμίσει. Υπάρχουν αέναες προσπάθειες που όμως δεν αποδίδουν. Είναι σαν να σκουπίζεις συνέχεια μια αυλή με πανύψηλα φυλλοβόλα δέντρα το φθινόπωρο, ενώ λυσσομανάει ο άνεμος: Ποτέ δεν θα είναι καθαρή από πεσμένα ξερά κιτρινοκαφέ φύλλα! Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βάλεις στη διαπασών το “In the end” από Linkin Park και να κάτσεις σε μια ξαπλώστρα αγκαλιά με την αγαπημένη σου μπύρα. Κι έτσι, σαν άλλος Νέρωνας που απολαμβάνει το κάψιμο της Ρώμης, να κοιτάς τα φύλλα που πέφτουν διασκεδάζοντάς το δεόντως μέχρι να πέσει και το τελευταίο από δαύτα. Είναι τότε σαν τις αποτυχίες σου: συσσωρευμένα και πρέπει να τα πετάξεις. Και εννοείται πως πρέπει. Σ’ αυτό δεν πρέπει κανείς να συμβιβάζεται. Άλλο η χαμένη προσπάθεια και άλλο η νίκη. Η νίκη μπορεί μεν να περικλείει προσπάθεια-αν αυτή καταβλήθηκε, αλλά ωστόσο σημειώνεται σαν αποτέλεσμα. Επιτυχές. Τότε ο σκοπός έχει εκπληρωθεί. Και μόνο τότε έχεις πετύχει. Όσοι δεν τα κατάφεραν δεν έχουν πετύχει. Προσπάθησαν λιγότερο ή διαφορετικά; Γιατί να μετράει; Τελικά και επειδή οι Placebo το έχουν πει μοναδικά: “See you at the bitter end” (δεν μπορεί ποτέ να προβλέψει κανείς με σιγουριά αν το τέλος θα χαρακτηριστεί από αποτυχία ή επιτυχία-μόνο οι σκηνοθέτες το ξέρουν και δεν κρατούν ισορροπία εδώ και χρόνια!)
Διαβάστε περισσότερα... »

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

ΝΕΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ;!

(ένα άρθρο από την Μαντώ)

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή στη ζωή τους αναζητούν νέα στέγη. Η επιλογή, όμως, του σωστού διαμερίσματος είναι ιδιαίτερα δύσκολη, όπως άλλωστε και η μελλοντική σχέση μαζί του. Εισέρχεσαι σε μία κατάσταση τόσο δυσνόητη για τη στιγμή που τη ζεις, αλλά και τόσο σκανδαλωδώς απλή, όταν τελειώνει. Βέβαια, ίσως απλώς να φταίει αυτό το μούδιασμα στο στομάχι όποτε πρέπει να πάρεις μία απόφαση για τη ζωή σου.

Είναι δυνατόν να δεις ένα διαμέρισμα, να το λατρέψεις και μετά από μία εβδομάδα να μετανιώνεις για την απόφαση σου να ζήσεις σε αυτό. Είσαι επιπόλαιος; Δε θα το έλεγα. Όπως κάθε φιλοδοξία και όνειρο, το σπίτι σου χάνει την αίγλη του μόλις περάσει από τη φαντασία σου και εισέλθει στην καθημερινή πραγματικότητα. Το δώρο των ονείρων σου μετατρέπετε σε ένα άχαρο αντικείμενο μόλις δεις τη γρατζουνιά στο πλάι ή συνειδητοποιήσεις πως τελικά δεν είναι το είδος του παιχνιδιού που σε διασκεδάζει.

Και δε φτάνει μόνο αυτό. Η μεγαλύτερη μάλλον απειλή σε μία σχέση ενοίκου – διαμερίσματος είναι η άγνοια. Εκ πείρας θα παραδεχτώ ότι μόλις ενημερωθείς για οποιαδήποτε νέα πληροφορία (την οποία δεν γνώριζες, όταν υπέγραφες το συμβόλαιο) ενοχλείσαι. Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάτι αρνητικό για την κατασκευή ή τη διατήρηση του οικήματος, ούτε καν των συνηθειών της πολυκατοικίας. Το γεγονός και μόνο της δικής σου άγνοιας χαλάει τη διάθεση που έχεις. Δεν το γνώριζες και ασυνείδητα νιώθεις εξαπατημένος. Τι μπορείς να στηρίξεις σε ανακρίβειες;

Κάποτε διάβαζα σε ένα βιβλίο ενός Ελληνοαμερικανού συγγραφέα, το όνομα του οποίου δε θυμάμαι (μιας και το έργο του δε με συγκίνησε αρκετά ώστε να το τελειώσω), πως το σπίτι των ονείρων σου το αναγνωρίζεις με την πρώτη ματιά. Εγώ όμως, μιας και δεν πιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα, θα πω ότι δεν είναι δυνατόν να το βρεις με μία γρήγορη ξενάγηση και να ξέρεις πως ήταν η καλλίτερη επιλογή για σένα. Όχι, βέβαια, πως είναι δυνατόν ποτέ να υπάρχει το τέλειο σπίτι για κάποιον.
Διαβάστε περισσότερα... »

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Mariah Carey – E=MC²


(Island)

(ένα άρθρο από τον Δημήτρη)


Όχι δεν πρόκειται για την κυκλοφορία σε άλμπουμ την γνωστής θεωρείας του Einstein, αλλά για το 11ο άλμπουμ της Mariah Carey, ‘E=MC²’. Προσπαθώντας να μείνει πιστή στα βήματα του προηγούμενου πετυχημένου της άλμπουμ ‘The Emancipation of Mimi’ το οποίο την έβγαλε από την αφάνεια στην οποία είχε πέσει από το 2001 με την ‘Glitter/Charmbraclet’ εποχή χαρίζοντας δύο νο1 επιτυχίες, την υπέροχη r’n’b μπαλάντα ‘We belong together’ και το αντίγραφο της ‘Don’t forget about us’(σε Αμερική, γιατί σε Ευρώπη δεν…), η Mariah κυκλοφορεί αυτή τη φορά το άτυπο ‘The Emancipation of Mimi’ νο2, το ‘E=MC²’. Και λέμε άτυπο γιατί η μαθηματική σχέση E=MC² σημαίνει Emancipation = (Mariah Carey) ². Προφανώς η καλλιτέχνης δεν αρκέστηκε σε μια χειραφέτηση και ήθελε και μια δεύτερη. Έχοντας καβαλήσει, λοιπόν, λίγο το καλάμι, ποζάρει στο εξώφυλλο σαν κοτόπουλο και έχοντας επιστρατεύσει photoshop (για τα εξώφυλλα) και πλαστικούς και διαιτολόγους (για τα κλιπ και τις εμφανίσεις), προσπαθεί να σερβίρει το ξαναζεσταμένο πιάτο του ‘Emancipation’ ερμηνεύοντας χαζοχαρούμενα r’n’b/pop κομμάτια, πατώντας πάνω στα hits ‘It’s like that’ και ‘Shake it off’. Με το πρώτο άκουσμα θα διαπιστώσετε πως τα κομμάτια είναι ίδια πάνω-κάτω μεταξύ τους, κάνοντας την ακρόαση λίγο μονότονη, αφού η Mariah τα ερμηνεύει όλα με τις γνωστές εκνευριστικές χαμηλές νότες της. Ευτυχώς όμως από το άλμπουμ ακούγονται ευχάριστα τα ‘Bye Bye’, ‘Side Effects’, ‘I Stay in Love’, το reggae κομμάτι ‘Cruise Control’, ένω το ‘Touch my Body’ έχει αρχίσει να γίνεται hit σε όλο τον κόσμο. Το αξιοσημείωτο, όμως, είναι πως από το άλμπουμ λείπουνε οι γνωστές της μπαλάντες τύπου ‘We belong together’ και ‘Mine Again’
Διαβάστε περισσότερα... »

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Kanye West – Graduation

(Roc-A-Fella/Island Def Jam)
(ένα άρθρο από τον Δημήτρη)

Το ‘Graduation’ είναι το τρίτο άλμπουμ του δημοφιλούς και πολύ επιτυχημένου hip-hop καλλιτέχνη Kanye West ο οποίος παρά τα 31 του χρόνια τείνει να γίνει σχολή για την hip-hop/rap σκηνή καθώς ξεφεύγει από τα κλασσικά πρότυπα των αμερικανών ράπερ τόσο στο ντύσιμο (δεν θα τον δείτε με φαρδιά παντελόνια και καπέλα στο κεφάλι, αλλά με casual παντελονάκια, πουκάμισα και t-shirts) όσο και στο μουσικό στυλ (αποφεύγει τα κλισέ rap τραγούδια που μιλούν για γυναίκες-αμάξια-λεφτά-ναρκωτικά και αγγίζει θέματα ταμπού όπως η πολιτική, το Aids, η ομοφυλοφιλία και ο ρατσισμός έναντι των μαύρων). Το άλμπουμ κινείται στο ίδιο μουσικό στυλ που είχαν και τα 2 προηγούμενα σούπερ επιτυχημένα του άλμπουμ ‘
The College Dropout’ and ‘Late Registration’ ενώ τραγούδια έχουν γράψει ο Quincy Jones, ο Elton John και ο Chris Martin των Coldplay. Ο Kanye απέσπασε πολύ καλές κριτικές σε όλο τον κόσμο και μέχρι στιγμης έχει καταφέρει με το ‘Graduation’ να πουλήσει πάνω από 3.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως και να κερδίσει 3 βραβεία Grammy. Το κομμάτι ‘Stronger’ αναφέρεται στον μεγάλο φιλόσοφο Nietzsche (βασίζεται στην γνωστή του ρήση ‘ότι δεν μπορεί να σε σκοτώσει, σε κάνει πιο δυνατό’, ενώ επίσης από το άλμπουμ ξεχωρίζουν τα: ‘Good Morning’, ‘Champion’, ‘Homecoming’ και ‘Big Brother’.
Διαβάστε περισσότερα... »

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Η φιλία στην εποχή μας!


(ένα κείμενο από την Νινέττα, η εικόνα προέρχεται από το site: epoll.gr/poll_card.php?nPoll_ID=253)

Συχνά ακούω γύρω μου παράπονα για τις διαπροσωπικές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. Στον ερωτικό τομέα, στον οικογενειακό, στον φιλικό… Δεν έχω σκοπό να γράψω ένα ακόμα άρθρο για το τι πιστεύω ότι φταίει και οι ανθρώπινες σχέσεις περνάνε κρίση, απλά θέλω να αναφέρω μία διαπίστωσή μου.

Νομίζω ότι το βαρόμετρο των ανθρωπίνων σχέσεων είναι στην πραγματικότητα, η φιλία. Γονείς δεν επιλέγουμε (ας αφήσουμε στην άκρη ενδεχόμενες μεταφυσικές θεωρίες που υποστηρίζουν το αντίθετο…) Επίσης, η πλειοψηφία δεν επιλέγει τον ερωτικό του σύντροφο… Απλά του έρχεται ντουβρουτζάς και ενώ μπορεί να είναι το πιο ακατάλληλο άτομο για εκείνον, αυτός… τρεις λαλούν και δυο χορεύουν…! Και έρχεται τώρα η σειρά της φιλίας… Η πραγματική φιλία, πέρα από ιερό πράγμα, αποτελεί κατά την ταπεινή μου άποψη την πιο ουσιαστική μας σχέση, γιατί είναι σχέση από επιλογή! Είναι οι άνθρωποι που επιλέγουμε να είναι κοντά μας! Απολαμβάνουμε την συντροφιά τους, κάνουμε τις πιο ουσιαστικές συζητήσεις μαζί τους και σε δύσκολες καταστάσεις οι φίλοι μας στέκονται στο πλάι μας. Η σχέση αυτή περνάει από διάφορες φάσεις εξέλιξης και δοκιμασίες. Αν αντέξει, σημαίνει ότι είναι δυνατή και ουσιαστική! Αν όχι, δυστυχώς ότι είχε κατακτηθεί μέχρι τότε, καταρρέει. Το άσχημο είναι ότι αυτό τελευταία συμβαίνει συχνά. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι στις μέρες μας οι φιλίες περνάνε κρίση… Και δεν είναι τυχαίο επίσης, ότι την λέξη «φίλος» έχει αντικαταστήσει η λέξη «παρέα»! Όχι ότι είναι κακή η παρέα κι όχι ότι η παρέα δεν μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πιο ουσιαστικό αλλά να… από μόνη της ως λέξη δηλώνει κάτι το ευκαιριακό και προσωρινό…! Μήπως πρέπει κάποια πράγματα να τα βλέπουμε λίγο πιο ώριμα και υπεύθυνα;

Λένε ότι ο άνθρωπος που έχει πραγματικούς φίλους είναι ένας πλούσιος άνθρωπος! Τι αντιφατικό για την εποχή της ύλης…! Τι ουσιαστικό και αναγκαίο όμως για την ηρεμία της ψυχής!
Διαβάστε περισσότερα... »

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Μία νέα ακουστική πρόταση που αξίζει να ακούσετε!

Διαβάστε περισσότερα... »
Michael Jackson – Thriller 25 (Epic/Legacy Recordings)
(ένα κείμενο από τον Δημήτρη)

Το νο1 άλμπουμ όλων των εποχών επανακυκλοφορεί 25 χρόνια μετά έρχοντας να προσθέσει και άλλα εκατομμύρια πωλήσεων στα ήδη 110 εκατομμύρια που έχει πουλήσει το original εδώ και 25 χρόνια! Το ‘Thriller 25’ είναι μια ειδική έκδοση που κυκλοφόρησε στις 11 Φεβρουαρίου για το διάσημο pop-soul-r’n’b-funk άλμπουμ ‘Thriller’ του Jacko. Μια προηγούμενη απόπειρα είχε γίνει το 2001, αλλά αυτή η έκδοση θεωρείται πιο πλήρης, αφού περιέχει όλα τα μεγάλα hits του 1983 (‘Thriller’, ‘Billie Jane’, ‘Beat It’ κ.α.), νέα remix των παλιών επιτυχιών με συμμετοχή μεγάλων ονομάτων της black σκηνής (Akon, will.i.am, Fergie, Kanye West) καθώς και 4 videoclips! Μεταξύ των videoclip είναι και το ομώνυμο ‘Thriller’ που πραγματικά είχε ξεσηκώσει τους εφήβους της εποχής, με τον περιβόητο χορό των ζόμπι, που αποτελεί ακόμα και σήμερα το πιο διάσημο χορευτικό στης ιστορία της μουσικής σκηνής! Οι πωλήσεις του άλμπουμ έχουνε χτυπήσει κόκκινο σε όλο τον κόσμο και μάλιστα το περιοδικό ‘Rolling Stone’ του απέδωσε άριστες κριτικές. Ένα must λοιπόν για κάθε δισκοθήκη!
Διαβάστε περισσότερα... »

Last fm: Μια μουσική επανάσταση
(ένα κείμενο από την Ειρήνη και η εικόνα από το site: http://www.techdigest.tv/last_fm_logo.png)

Προϋπόθεση 1: Ν αγαπάς τη μουσική

Προϋπόθεση 2: Να διψάς για καινούργιους καλλιτέχνες και μουσική

Προϋπόθεση 3: Να αγαπάς πολύ τη μουσική

Όταν πρόσφατα μια φίλη μου με ρώτησε τι είναι το Last fm η αυθόρμητη σκέψη μου ήταν: Και τι δεν είναι! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ανήκει στην γενιά του Myspace και του Facebook και αποτελεί μια ανεξάντλητη πηγή μουσικής ενημέρωσης και εμπειριών. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα ότι κάποιος έχει μια ιδιαίτερη αγάπη για τους U2. Πληκτρολογώντας το όνομα του καλλιτέχνη στην μηχανή αναζήτησης της ιστοσελίδας, αυτόματα εμφανίζεται μια παραπομπή σε σελίδα όπου κανείς μπορεί να βρει: πληροφορίες για τους U2, ημερομηνίες συναυλιών των U2 φωτογραφίες των U2, αποσπάσματα (ή και ολόκληρα τραγούδια) των U2, νέα των U2,βίντεο των U2, παρόμοιους καλλιτέχνες με τους U2, άτομα που ακούν τη συγκεκριμένη στιγμή U2… ούφ, κουράστηκα!

Και το ωραίο δεν έχει έρθει ακόμη... Ο λόγος για τον οποίο η ιστοσελίδα ονομάστηκε Last fm είναι ότι δίνεται η ευκαιρία να ακούσει κανείς ραδιόφωνο που να παίζει παρόμοια μουσική με κάποιον καλλιτέχνη της προτίμησης του..! Στην ουσία, παίζει μια λίστα από τραγούδια που είναι κοντά στο συγκεκριμένο είδος και στυλ και που έχει μεγάλες πιθανότητες να ικανοποιήσει πλήρως τον ακροατή. Και μη μου πείτε πως δεν ευχηθήκατε ποτέ στο παρελθόν να υπήρχε ένας σταθμός που να «γνωρίζει» καλά τα μουσικά σας γούστα και να μην χρειάζεται να κάνετε ραδιοφωνικό ζάπινγκ μέχρι να πετύχετε κάποιο κομμάτι που να σας αρέσει...

Όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, ο ιστότοπος αυτός είναι ένας παράδεισος για όσους θέλουν να ανακαλύψουν καινούργια μουσική αλλά και καλλιτέχνες που ίσως λόγω της εμπορικότητας πολλών σταθμών, παραμένουν άγνωστοι. Το μόνο που ζητείται είναι η εγγραφή με την οποία, στην ουσία, δίνεται η ευκαιρία να διαμορφώσει κανείς το δικό του μουσικό προφίλ ακόμη περισσότερο και αν θέλει να έρθει σε επαφή και με άλλα άτομα…

P.S: Επισκεφθείτε το site.Το πιο πιθανό είναι να κολλήσετε (με την καλή έννοια)…Και τώρα που το σκέφτομαι, μαντέψτε τι θα κάνω μόλις τελειώσω να γράφω το άρθρο…
Διαβάστε περισσότερα... »

Dido: Safe trip home
(ένα κείμενο από τον Δημήτρη και μία εικόνα από το site:www.seatwave.com)

Το 3ο και πολυαναμενόμενο στούντιο άλμπουμ της βρετανίδας Dido είναι πλέον παρόν. Αφού πέρασαν 5 σχεδόν χρόνια από το πολυπλατινένιο ‘Life for rent’ η Dido ( ή αλλιώς κατά κόσμων Dido Florian Cloud de Bounevialle O'Malley Armstrong) επιστρέφει με 11 νέα κομμάτια (+4 αποκλειστικά διαθέσιμα στο iTunes), αλλά δυστυχώς δεν πείθει κοινό και κριτικούς όσο οι προηγούμενες δουλείες της. Το πρώτο single του άλμπουμ, ‘I don’t believe in love’, αν εξαιρέσουμε την Ιταλία, το Ισραήλ και την Ελλάδα όπου τα πήγε σχετικά καλά, πέρασε μάλλον αδιάφορο. Αυτό μαζί με το ‘look no further ήταν τα κομμάτια που κυκλοφόρησαν από την δισκογραφική SONY BMG το καλοκαίρι για λόγους προμόσιον του άλμπουμ, το όποιο είχε καλύτερη τύχη από τα single, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Σε γενικές γραμμές το άλμπουμ αποτελεί ένα φόρο τιμής στον πατέρα της, κινείται σε μονότονους, άχρωμους και άγευστους adult contemporary ήχους θυμίζοντας το ‘No angel’ με τραγούδια που λίγο πολύ στο άκουσμα τους μοιάζουν ίδια. Ξεχωρίζουμε ωστόσο το εκπληκτικό κομμάτι ‘Quiet times’ που φάνηκε να κάνει τη διαφορά και ελπίζουμε να το δούμε σύντομα σαν single για να πάρει η Dido το airplay που πραγματικά της αξίζει.
Διαβάστε περισσότερα... »

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009


ΚΑΙ ΟΜΩΣ.......ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ
(ένα άρθρο από τον Παναγιώτη)

Εποχή του εγωκεντρισμού. Εποχή του συμφέροντος. Εποχή της αδιαφορίας. Λίγες λέξεις που αντικατοπτρίζουν σε ένα μεγάλο, δυστυχώς, βαθμό τη σύγχρονη εποχή που διανύουμε σήμερα. Μεγάλο, ναι. Χαλεποί οι καιροί του σήμερα...
Διάβαζα ένα βιβλίο κατά τη διάρκεια των γιορτών.Της Αλκυόνης Παπαδάκη, αν και με θλίψη ομολογώ ότι μου διαφεύγει ο τίτλος. «Ζήσε τη ζωή ελεύθερα», μας λέει. Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από το φόβο μην πληγωθείς; Και όμως για πολλούς σήμερα ίσως και να αξίζει. Το να ζήσει ελεύθερα κάποιος βλέποντας ότι αδυνατεί να διακρίνει συναίσθημα και ρομαντισμό είναι μεγάλο ρίσκο. Ποντάρεις σε κάτι που δεν βλέπεις, δε βιώνεις, δεν αισθάνεσαι. Και εγώ αναρωτιέμαι και ίσως αναζητώ στο μυαλό μου μερικές φορές να δω αν υπάρχει ακόμη αυτό- το συναίσθημα, ο ρομαντισμός, το ιδανικό, οι αξίες...Αυτό με το οποίο κάποιοι στη σύντομη ζωή μου προσπάθησαν να με μεγαλώσουν και κάποιοι να με τραβήξουν μακριά απο αυτό. Και όμως υπάρχει, έστω και αν το παράδειγμα μου δε θα αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι όμως συναίσθημα, είναι ιδανικό...είναι ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ.

Ο λόγος για τον Κακά της Μίλαν. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης και στυγνού επαγγελματισμού, όπου άνθρωποι τρώνε τις απολύσεις σαν στραγάλια, μια ομάδα Αράβων τρικυμιάζει τα λιμνάζοντα νερά κάνοντας μια τρομακτική προσφορά...δεν υπάρχει λόγος να μιλήσω με νούμερα! Θα σας το θέσω αλλιώς, με τα ίδια χρήματα μπορείς να αγοράσεις εκατομμύρια φανέλες της Μαντσεστερ Σίτυ( της ομάδας που τον διεκδίκησε) η το ακόμη πιο τραγικό- ένα Boeing 747!!!
Επι μια βδομάδα, διαδηλώσεις άμοιρων Ιταλών και εκδηλώσεις αγάπης προς το πρόσωπου του Κακά. Δεν μου κάνε εντύπωση που αντιδράσανε έτσι. Και εγώ ίσως το ίδιο να έκανα- γιατί σαν πολλούς απο αυτούς τους ανθρώπους θα αισθανόμουν ότι το πιο πιθανό είναι να φύγει. Εξασφάλιση του μέλλοντος, των επόμενων γενιών του....Πως να γυρίσει τη πλάτη σε αυτά; Σε διάψευση πολλών όμως, ο άνθρωπος αυτός τη γύρισε. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα είπε ΟΧΙ σε ένα καράβι με χρήματα. Είπε ΟΧΙ στην μεγαλύτερη ίσως ευκαιρία που είχε μέχρι τώρα ποδοσφαιριστής στην ιστορία( θα ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος).

Μεγάλο μπράβο αξίζει σε αυτόν. Όχι τον ποδοσφαιριστή Κακά. Τον άνθρωπο Κακά. Ο ποδοσφαιριστής με τον άνθρωπο Κακά θα μαλώνανε πολλές φορές στο μυαλό του τα βράδια και μπροστά στους καθρέφτες. Επικράτησε ο άνθρωπος αυτή τη φορά. Μπράβο σε αυτόν που διάλεξε να τιμήσει τους ανθρώπους που τον ανέδειξαν σε ένα απο τα είδωλα του σημερινού ποδοσφαιρικού στερεώματος. Ακόμη και όταν οι ίδιοι άνθρωποι ενέδωσαν στα πετροδόλαρα...Μπράβο στον άνθρωπο που αρνήθηκε 1,5 εκατομμύριο Ευρώ το μήνα(!!!!) για την αγάπη του κόσμου που τον περιβάλλει. Και τέλος, ΜΑΓΚΙΑ του ανθρώπου-άνδρα που αρνήθηκε γη και ύδωρ για να υπερασπιστεί τη μεγαλύτερη αξία-ιδανικό. Την οικογένεια του, η οποία ήθελε να μείνει στην Ιταλία.

Ρομαντισμός. Και όμως.....υπάρχει ακόμη.
Διαβάστε περισσότερα... »

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Οικονομικό Ντόμινο: Σσσσσς......αρχίζει!!!


(ένα κείμενο από τον Παναγιώτη)

Αφορμή στάθηκε μια συζήτηση προ ημερών με μια παρέα συνειδητοποιημένων (θα ήθελα να πιστεύω) ανθρώπων για το ζήτημα της κρίσης που χτυπάει την παγκόσμια οικονομία... Και πιο συγκεκριμένα μια ατάκα: «Πάμε για ντόμινο, σαν αυτό του 29’»
Τυχαίνει να συμφωνώ με αυτή την άποψη… εν μέρει πάντα. Καμία οικονομική κρίση δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο. Ένα κτίριο με σαθρά θεμέλια... θα πέσει. Άλλο σήμερα, άλλο αύριο, άλλο σε 15 χρόνια... κοινός παρονομαστής όμως: Θα πέσει!!!

Κυρίως με τράβηξε η λέξη «ντόμινο»... αντικατοπτρίζει πλήρως την κατάσταση του σήμερα… Για να δούμε παραδείγματα (από αυτά που τυχαίνει να γνωρίζω λόγω ενδιαφερόντων...)

Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Θα επιμείνω εδώ για έναν καταλυτικότατο παράγοντα. Διότι αποτελεί το προπύργιο των κολοσσιαίων συναλλαγών και κεφαλαίων με τα «δις» δολάρια τζίρο το χρόνο. Εταιρίες φαινομενικά ικανές να στηρίξουν ολόκληρα κράτη (ο προϋπολογισμός της Ferrari αγγίζει προυπολογισμό κράτους της Αφρικής). Η αρχή έγινε στις αρχές του προηγούμενου μήνα με την πασίγνωστη εταιρία Honda να δηλώνει την απόσυρση της απο τη F1. Ποια; Η Honda, η δεύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Ιαπωνίας!!! Δεν ξέρω για σας, αλλά για μένα το συμβάν είναι «καμπανάκι», αναλογιζόμενος ότι το συμβούλιο του Ιαπωνικού κολοσσού (τρίζει ο θρόνος) συζητά το κλείσιμο όλου του τμήματος και όχι απλά την πώληση του... Και έπεται συνέχεια! 4 μέρες αργότερα, η Suzuki, δεύτερη μεγαλύτερη ιαπωνική εταιρεία «μίνι» αυτοκινήτων, ανακοίνωσε ότι αποσύρει την ομάδα της από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι -ακολουθώντας ουσιαστικά την Honda- απέχοντας από τα πολυέξοδα πρωταθλήματα μηχανοκίνητου αθλητισμού, καθώς η οικονομική κρίση δεν επιτρέπει, πλέον, τις πολυτέλειες του παρελθόντος. Περασμένα μεγαλεία και θυμώντας τα να κλαις... 6 μέρες αργότερα, και η Subaru αποσύρεται από το World Rally Championship (WRC). Η εταιρεία, όπως και οι άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, έρχεται αντιμέτωπη με τη μειωμένη ζήτηση αλλά και τη γενικότερη επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας. Σημειώνεται ότι η μητρική εταιρεία Fuji Heavy αναμένει μείωση κερδών κατά 46% στα 10 δισ. Γεν!!! Δε σας φτάνουν αυτά ε; Εντάξει, συνεχίζω λοιπόν...:)
Και φτάνουμε στο σήμερα....η ιαπωνική εταιρία Kawasaki ανακοίνωσε την απόσυρσή της από το πρωτάθλημα μοτοσικλετών Moto GP εξαιτίας του πλήγματος που έχει δεχθεί από την οικονομική κρίση.

Στην ανακοίνωση της Kawasaki αναφέρεται ότι δεν μπορεί να εκτιμηθεί εάν η εταιρία θα επιστρέψει μελλοντικά στο Moto GP, δεδομένης της οικονομικής κρίσης. Οι πωλήσεις της Kawasaki έχουν πέσει κατακόρυφα, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη. Πόσο να επηρεάζει η κρίση λέτε; Ένα νουμεράκι για να ξεκουραστείτε, ίσως πείσει ακόμη περισσότερο... η εταιρία επενδύει περίπου 45 εκατ. δολάρια ετησίως...

Και όμως λοιπόν... ντόμινο. Βαρύς χαρακτηρισμός; Μπορεί. Μπορεί και όχι όμως... Σημείο των καιρών; Ασφαλώς....
Διαβάστε περισσότερα... »

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

ΜΗΠΩΣ ΤΑ SPAM ΕΧΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ;


(ένα κείμενο από την Μαντώ)

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα η λέξη spam με τρομάζει και στο μυαλό μου είναι συνώνυμη με τη λέξη μπελάς. Τελειώνει το καλοκαίρι και γυρίζοντας έχεις πάλι σύνδεση στο internet! Με χαρά και ανυπομονησία ανοίγεις να δεις τα μηνύματα στην οικογενειακή διεύθυνση. 1 μήνυμα. Περιμένεις. 19 μηνύματα. Συνεχίζεις να περιμένεις. 95 μηνύματα. Εδώ σηκώνεσαι από την καρέκλα. 153 μηνύματα. Ξανακάθεσαι στην καρέκλα. 217 μηνύματα. Κοιτάζεις το κόκκινο νουμεράκι. Ξανακοιτάζεις το κόκκινο νουμεράκι και περνά πολύ, μα πάρα πολύ, ώρα πριν συνέλθεις. Μάλλον αυτό θα σκέφτηκαν στο πανεπιστήμιο του Cambridge και αποφάσισαν να διεξάγουν μία έρευνα για τα spam mails. Διαπίστωσαν, λοιπόν, πως ορισμένες ηλεκτρονικές διευθύνσεις είναι πιο “ελκυστικές” στους spammers. Σε γενικές γραμμές αν η ηλεκτρονική σου διεύθυνση αρχίζει από a, m ή s τότε το 40% των μηνυμάτων που λαμβάνεις είναι spam mails, ενώ θα ήταν 20% αν άρχιζε από q ή z. Αν δε αρχίζει από u, τότε το ποσοστό ανέρχεται σε 50%.Μία ερμηνεία των αποτελεσμάτων είναι αυτή που έδωσε ο αναλυτής του πανεπιστημίου, dr. Richard Clayton, ο οποίος υποστηρίζει πως η αιτία είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι spammers κάνοντας επίθεση βάση λεξικού (dictionary attack). Πιο συγκεκριμένα, δοκιμάζουν μία λέξη πριν από το παπάκι (@) και έπειτα ένα από τα συχνά domain names. Αν στείλουν και δουν πως υπάρχει αυτή η διεύθυνση, απλώς αλλάζουν το domain name και ξαναστέλνουν. Και βέβαια, αφού συναντώνται πιο συχνά ονόματα που αρχίζουν από m ή s παρά από q ή z είναι λογικό οι περισσότερες δοκιμές να γίνονται με τα πρώτα. Η ερμηνεία αυτή, όμως, δεν είναι επαρκής, καθώς τα ονόματα από u είναι αρκετά λίγα στον αριθμό και δεν εξηγείται το 50%. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα ανοίξεις έναν καινούριο λογαριασμό σκέψου το πιο ασυνήθιστο όνομα και βέβαια να μην αρχίζει από a, m, s ή u. Βέβαια, μπορείς απλώς να προσέχεις που δίνεις την ηλεκτρονική σου διεύθυνση.
Διαβάστε περισσότερα... »

Με το δεξί...!


(ένα κείμενο από την Νινέττα)

Το 2009 κατέφθασε και το κατά πολλούς «γρουσούζικο» 2008 είναι πια παρελθόν. Να ευχηθώ σε όλους μας τα καλύτερα για τον νέο χρόνο που ήρθε και πριν από όλα να ευχηθώ σε όλους μας υγεία! Ακούγεται ανιαρό αλλά τελικά όταν σε ταλαιπωρεί κάτι εκτιμάς την αξία του! Μιας και ήταν της μοίρας μου γραφτό να ταλαιπωρηθώ στο τέλος προηγούμενου έτους από μία ίωση που εξελίχθηκε σε ιγμορίτιδα, οι γιατροί μου συνέστησαν να κάτσω κάποιες μέρες στο σπίτι για να προφυλαχθώ. Έτσι, πήρα μια μικρή γεύση από το τι ακριβώς σημαίνει «θέλω να βγω από το σπίτι, αλλά δεν μπορώ», «έχω μία ίωση που δεν λέει να περάσει», «πονάει το κεφάλι μου συνέχεια», «βήχω ασταμάτητα» κλπ. Η απογοήτευση για την ατυχία μου και οι σκέψεις μου με πήγαν σε εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να ταλαιπωρούνται από θέματα υγείας και τα συμπτώματά τους να είναι πολύ πιο σοβαρά από αυτά που είχα εγώ. Σε αυτούς τους ανθρώπους ιδιαίτερα θα ήθελα να στείλω τις ευχές μου για και να τους ευχηθώ γρήγορη ανάρρωση. Κλείνοντας, σε όλους εμάς να υπενθυμίσω να μην ξεχνάμε αυτούς τους ανθρώπους που μπορεί να είναι φίλοι, γονείς, παππούδες ή απλοί γνωστοί. Η συντροφικότητα ιδιαίτερα σε τέτοιου είδους εκφράσεις της μπορεί να κρύψει εξαιρετικά σπουδαίες δυνάμεις που μπορεί να μην θεραπεύουν αλλά σίγουρα γλυκαίνουν και ηρεμούν την ψυχή του άλλου! Και πάλι Καλή Χρονιά και εύχομαι το blog μας να πετύχει και να έχει συχνά νέες αναρτήσεις!
Διαβάστε περισσότερα... »