\\ επιμέλεια: Σταύρος Μ. //
Tracks
01. Go Get Some
02. Soma03. Dead Rock Commandos
04. One Million Broken Promises
05. Children Of The Sun
06. Back To Dirt
07. Keystone
08. Rockaine
09. The BoogieMan Plan
10. The Underdog
Line up
Argy: Vocals
Andreas Lagios: Bass
Tolis Motsios: Guitars
Dinos Roulos: Drums
Χρονιά: 2012 Label: SmallStone Format: CD, LP
Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε για αυτή την ελληνική μπάντα, μιας και η ιστορία της στο χώρο είναι σημαντική και πλέον μπορεί κανείς να πει ότι βρίσκονται στις κορυφαίες του είδους, τουλάχιστον για τα δεδομένα της χώρας. Μια μέρα του Ιουλίου λοιπόν o Argy, ο Αντρέας,ο Τόλις και ο Ντίνος μας έδωσαν το νέο δίσκο τους εν ονόματι “Dead Rock Commandos”. Η αλήθεια είναι πως εκείνη την εποχή δεν το είχα ανακαλύψει εγκαίρως, μιας και τέτοιες δουλειές δεν γίνονται γνωστές στο ευρύτερο κοινό. Όμως, δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Όταν άρχισα να ακούω το δίσκο κατάλαβα ότι πρόκειται για κάτι παραπάνω από αυτό που μας έχουν συνηθίσει οι Nightstalker. Η αλήθεια είναι ότι από τα πρώτα κομμάτια του δίσκου καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για ένα καλοδουλεμένο album, χωρίς fillers ή άχρηστα riffs. Η συνθέσεις είναι δυναμικές χωρίς φανφάρες και υπερβολές, κάθε κομμάτι ,κάθε νότα είναι τοποθετημένη εκεί που πρέπει, κάτι που δίνει στο τελικό αποτέλεσμα ένα αίσθημα απόλυτης ικανοποίησης στο αυτί του ακροατή. Σε αυτό συμβάλλει ότι ο δίσκος κρατά το ενδιαφέρον του από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, χωρίς να εισέρχεται σε βαρετά επαναλαμβανόμενα μοτίβα ή υπερβολικά παιξίματα που κουράζουν. Άλλωστε, αυτό μας το λέει και η εμπειρία της μπάντας.
Κατά τη διάρκεια του δίσκου πολλοί θα καταλάβουν ότι πρόκειται για έναν stoner δίσκο με τα όλα του. Στις συνθέσεις χρησιμοποιείται αρκετά μεν, με πολύ μαεστρία δε, η μετάβαση από ήρεμα σε δυνατά θέματα καθώς και η επανάληψη των απαραίτητων μοτίβων. Η κιθάρα παίζει σε βαριά riff και συμπορεύεται με το μπάσο που ως γνωστόν σε αυτή τη μπάντα ο ρόλος του είναι σημαντικός, τόσο στον ρυθμό, όσο και στις μελωδίες. Τα τύμπανα δείχνουν δυναμικά πως κάνουν τη διαφορά, αφού δεν περιορίζονται ούτε στο ελάχιστο σε έναν απλό ρυθμό και η φωνή έρχεται να δέσει τέλει πάνω σε αυτό το βαρύ και βρώμικο υπόβαθρο που τόσο αγαπήσαμε στο συγκρότημα. Στον ήχο τους έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά έχοντας καταπληκτικά εφέ και παραμορφώσεις που δίνουν ένα
πιο γεμάτο και αυθεντικό αποτέλεσμα. Πινελιά που δεν μένει απαρατήρητη είναι το cowbell σε δύο από τα κομμάτια του δίσκου.
Η θεματολογία του δίσκου είναι γενικά αόριστη. Δεν υπάρχει κάποιο ευδιάκριτο θέμα, κάτι που διόλου υποβιβάζει το δίσκο, καθώς καλεί τον ακροατή να συμμετάσχει, δίνοντας τον δικό του ορισμό. Μειονέκτημα είναι η προφορά του τραγουδιστή, που επιδέχεται αρκετή βελτίωση. Γενικά δεν υπάρχει κομμάτι στον δίσκο που να υστερεί ποιοτικά, ωστόσο θα διέκρινα τα Children of the Sun, Rockaine και TheBoogieMan Plan.
Προσωπικά, όταν πρωτοάκουσα τον δίσκο μπορώ να πω πως στην ήδη υψηλή θερμοκρασία προστέθηκε ο ‘καυτερός’ ήχος του ‘Dead Rock Commandos’, που μου έδωσε μια τελείως νέα και φοβερή μουσική εμπειρία. Πλέον είναι ένα από τα πιο αγαπημένα album στη δισκοθήκη μου. Είναι λοιπόν ο τρόπος που μας λένε οι Nightstalker ότι ακόμα προκαλούν πανικό.
9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου